پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

یکی از مشکلاتی که در دوران نوجوانی وجود دارد، گرایش نوجوانان به جنس مخالف است. این یک ویژگی است که در این دوران شکل می‌گیرد.

دلیل این که فرزندان به جنس مخالف گرایش پیدا می‌کنند گاهی اوقات شاید این باشد که نیاز آن‌ها در محیط خانه برآورده نمی‌شود.

در یکی از جلسات مشاوره خانواده، وقتی از یک دختر خانم که همین مشکل را داشت، دلیل کارش را پرسیدم، گفت: هر وقت پدر و مادرم را می‌خواستم نبودند! یعنی حضور پدر و مادرش، به دلیل مشغله‌ها و فعّالیّت‌های فراوان، کمرنگ بود و او برای پر کردن این خلأ به جنس مخالف خود گرایش پیدا کرده بود.

پدر و مادری که فرزند نوجوان دارند، باید نقش خود را در کنار فرزند خود پر رنگ کنند. گاهی این نقش، حضور آنها در خانه و در کنار فرزند است؛ به طوری که فرزند حس کند که آنها پدر و مادر او هستند.
حضور فعّال داشته باشید!

امّا گاهی اوقات پدر و مادر حضور دارند، ولی در واقع نیستند؛ به عنوان مثال، ممکن است پدر در خانه باشد، ولی دائم پای تلویزیون باشد یا روزنامه و مجلّه بخواند. همچنین ممکن است مادر حضور فیزیکی داشته باشد، ولی همیشه در آشپزخانه مشغول باشد؛ یعنی حضور فعّال در کنار فرزندان خود را ندارند. در صورتی که ما در مدل اسلامی‌ می‌بینیم پدر و مادر باید در کنار فرزند خود حضور فعّال داشته باشند.
این‌که در روایات آمده است که نشستن مرد در کنار خانواده‌ی خود از اعتکاف در مسجد پیامبر ارزشمندتر است، این نشستن به این معنا نیست که بنشینم و تلویزیون ببینم! بلکه منظور آن نوع نشستن و حضور داشتنی است که در آن مصاحبت و گفتگو اتّفاق بیفتد و در نتیجه‌ی این گفتگو آرامش به وجود بیاید.

حضور والدین، می تواند در حدّ یک مصاحبت و گفتگو یا برقراری یک ارتباط عاطفی و توجّه به نیاز فرزندان باشد. مثلاً همین که پدر صبح جمعه با فرزند خود به پیاده‌روی می‌رود یا ظهر به نماز جمعه می‌روند، می تواند کمک کننده باشد؛ در این صورت در فرزند شما احساس نیاز به جنس مخالف به صورت انحرافی به وجود نمی‌آید.